بخش بزرگی از تولید جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، حاصل کار طاقت فرسای کارگرانی است که با دستمزدهای اندک کار می کنند و تحت ستم جسمی و روانی کارفرمایان قرار می گیرند. کارخانه هایی که این کارگران در آنها کار می کنند، طبق معیارهای امروزی، «بیگارگاه» هستند و فقط کسانی حاضرند در آنها کار کنند که چاره ای ندارند مگر تن دادن به کارهای سخت با دستمزدهای اندک. این واقعیتِ اقتصادی-اجتماعی، اقتصاددانان جهان را به دو گروه تقسیم کرده است. گروهی خواستار برهم زدن تولیدِ بیگارگاهی هستند و گروه دیگر معتقدند، وضع کارگرانِ شاغل در این «بیگارگاه ها»، دست‌کم از وضع بیکاران بهتر است. این کتاب، درباره این دو نوع نگاه و نتایج آنها برای تهیدستان است.
اقتصاد سیاسی نوین